CRENKINARII

CRENKINARII
CRENKINARII
apud Chapeavillum in Ernesto Episc. Leod. c. 14. dicuntur Iustitiae Ministri, apud Leodienses: Crenqveniers, in Stylo Leod. c. 12. artic. 5. sic nuncupati ab arcubalista, quam deferebant, quamque Kraeneke Kilianus vocat. Apud Froissardum certe, Monstrelletum et Comineum passim, Crannequiniers sunt milites arcubalistâ instructi, ut plurimum Equites: de cuius vocis origine agit Fauchetus de Milit. Francica, quem Car. du Fresne, Glossar. laudat.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • cranequin — ⇒CRANEQUIN, subst. masc. HIST. MILIT. ,,Arbalète à pied; cric permettant de tendre la corde de l arc des plus puissantes arbalètes de chasse et de guerre du XVe siècle (DUCHARTRE 1973). Un coup de poignet aussi roide que la détente d un cranequin …   Encyclopédie Universelle

  • cranequin — (kra ne kin) s. m. Ancien terme militaire. Instrument dont les soldats se servaient pour tendre les arbalètes.    Sorte d arbalète. HISTORIQUE    XVe s. •   Lequel Haquinet a tendu grenequins et arbalestes à croq, DU CANGE crenkinarii..… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • cranequinier — (kra ne ki nié) s. m. Ancien terme militaire. Soldat armé du cranequin. HISTORIQUE    XVe s. •   Grand nombre d arbalestriers, de cranequiniers, picquenaires et gens d armes, FROISS. III, IV, 50. •   Michel, lors cranequinier de la compaignie, DU …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”